پرداخت.

سالها در مدرسه صدر بازار به تدریس فقه و اصول مشغول بوده و جمعی از فضلاء از جمله: میرزا فتح اللَّه درب امامی، سیّد علینقی ثقهالشریعه، شیخ محمود مفید، میرزا مهدی دولت آبادی و فرزندش میر سیّد حسن مدرّس ثانی در خدمت او حاضر می شدند.

او سرانجام در شب دوشنبه 7 ربیع الثانی سال 1333ق وفات یافته جنب مقبره پدرش در مسجد رحیم خان در محلّه نو اصفهان مدفون گردید.

کتاب «الرسائل التّقویه فی المسائل الفقهیه» از تألیفات ایشان است که در سال 1363ق به اهتمام سیّد محمّد حسین مدرّس فرزند مؤلف در طهران چاپ سنگی شده و شامل این رساله ها است.

1. «رساله در بیان وجه تمیز بین حق و حکم» 2. «رساله در صلاه مسافر» 3. «رساله در منجزات مریض» 4. «رساله در قاعده من ملک شیئاً» 5. «رساله در ماهیت اجاره»

همچنین حواشی فتوائی بر رساله هدایه الطّالبین، از ایشان به چاپ رسیده است.[1]

محمّد تقی اصفهانی

محمّد تقی بن محمّد حسین اصفهانی از فضلاء و نویسندگان کتب. در ماه رمضان سال 1086ق نسخه ای از «شرح لمعه» شهید دوّم را به خط نسخ زیبا نوشته و کتاب به شماره 793 در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی در قم موجود است.[2]

سیّد محمّد تقی موسوی شفتی

حاج سیّد محمّد تقی موسوی ابن آقا سیّد حسین بن آقا سیّد ابوالقاسم بن حاج سیّد محمّد علی بن حاج سیّد محمّد باقر حجّهالاسلام شفتی، در 8 رجب 1348ق-

[1] رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص155؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 404 و 405؛ نقباء البشر، ج1، ص251؛ علوم و عقاید، صص 58 و 59؛ میرزای شیرازی، ص119؛ مزارات اصفهان، ص169.

[2] فهرست مرعشی، ج2، ص399.