سیّد محمّد باقر دیباج

سیّد محمّد باقر دلاّل اصفهانی متخلّص به «دیباج» از سادات حسینی اصفهان و از محترمین تُجّار و مورد اعتماد کلیه طبقات بود، متجاوز از 80 سال عمر نموده، در اصفهان پس از سال 1360ق وفات یافت.

میرزا محمّد باقر ذکاءالملک اصفهانی

میرزا محمّد باقر ذکاءالملک اصفهانی، از ادبای اواخر دوره قاجاریه است. در اصفهان ساکن بوده و بخش آخر کتاب «الکامل فی التّاریخ» تألیف: ابن اثیر را به فارسی ترجمه کرده است. نسخه در یک شنبه 9 ربیع الاوّل 1304ق به نام ظلّ السّلطان ترجمه شده و به شماره 4218 در کتابخانه آیت اللَّه مرعشی در قم موجود است.[1]

سیّد محمّد باقر زوّاره ای

سیّد محمّد باقر زوّاره ای اصفهانی، از علمای زمان شاه سلطان حسین صفوی است. تألیفاتی دارد از آن جمله است «ترجمه بلدالأمین» کفعمی.[2]

محمّد باقر سروش اصفهانی

محمّد باقر اصفهانی متخلّص به «سروش» شاعر و ادیب خوشنویس، در اصفهان به کسب علم و ادب پرداخته و نزد درویش عبدالمجید طالقانی به مشق خط پرداخت. خط شکسته را خوش می نوشته و سرانجام در سال 1205ق وفات یافته و در تخت فولاد مدفون شده است.

از اوست:

با تو گویم شِمّه ای از سرگذشت

بی تو آب دیده ام از سر گذشت[3]

[1] فهرست مرعشی، ج11، ص221.

[2] الذریعه، ج4، ص84.

[3] تذکره سفینه المحمود، صص 370 و 371؛ تذکره نگارستان دارا، صص 199 و 200؛ تذکره حدیقه الشّعراء، ج1، ص767؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص194.